ಶಿವರಾತ್ರಿಯಂದು ಭಕ್ತರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹಾಲು, ಹಣ್ಣು, ಬಿಲ್ವಪತ್ರೆಗಳನ್ನು ಶಿವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ ಉಪವಾಸ ಮಾಡುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯ. ಆದರೆ, ರಾಮನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮಂಗಾಡಹಳ್ಳಿಯ ಚನ್ನಪ್ಪಾಜಿಸ್ವಾಮಿ ಮಠದಲ್ಲಿ ಈ ಆಚರಣೆಗೆ ವಿಭಿನ್ನ ಅರ್ಥ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಶಿವನಿಗೆ ನೂರಾರು ಕಿಲೋಗ್ರಾಂ ಮಟನ್ ಮತ್ತು ಚಿಕನ್ ನೈವೇದ್ಯವಾಗಿ ಸಮರ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಅನನ್ಯ ಸಂಪ್ರದಾಯವು ಸುಮಾರು ೫,೦೦೦ ಭಕ್ತರನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.
ಬೇಡರ ಕಣ್ಣಪ್ಪನಿಂದ ಪ್ರೇರಿತ ಸಂಪ್ರದಾಯ
ಶಿವನು ಸ್ಮಶಾನವಾಸಿ ಮತ್ತು ಭೂತಗಣಗಳ ನಾಯಕನಾದ್ದರಿಂದ, ಮಾಂಸ ಸೇವಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲಿನ ಗ್ರಾಮೀಣರದು. “ಬೇಡರ ಕಣ್ಣಪ್ಪ”ನ ಕಥೆ ಇದರ ಪ್ರೇರಣೆ. ಕಣ್ಣಪ್ಪ ತನ್ನ ಕಣ್ಣನ್ನು ಶಿವನಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿದ ಸಾಹಸಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿ, ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾಂಸದ ಭಕ್ಷ್ಯಗಳನ್ನು ಶಿವನಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾರೆ. “ನಮ್ಮ ಆಹಾರವೇ ನಮ್ಮ ದೇವರ ಆಹಾರ” ಎಂಬುದು ಅವರ ನಂಬಿಕೆ.
ಹರಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಬಲಿ ಪದ್ಧತಿ
ವರ್ಷಪೂರ್ತಿ ಭಕ್ತರು ತಮ್ಮ ಮನೋಕಾಮನೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲು ಶಿವನಿಗೆ ಕೋಳಿ ಮತ್ತು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಹರಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಶಿವರಾತ್ರಿಯ ರಾತ್ರಿ, ವಿಶೇಷ ವೇಷಭೂಷಣ ಧರಿಸಿದ ಭಕ್ತರು ಈ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಬಲಿ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ, ಅಡುಗೆ ತಂಡವು ೨೦೦ ಕೆಜಿ ಚಿಕನ್ ಮತ್ತು ೧೦೦ ಕೆಜಿ ಮಟನ್ ಸಾರು, ಅನ್ನ, ಮಸಾಲೆ ಪ್ರೈಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತದೆ. ಈ “ಬಾಡೂಟ”ವನ್ನು ಮೊದಲು ಶಿವನಿಗೆ ನೈವೇದ್ಯ ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಪ್ರಸಾದವಾಗಿ ವಿತರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ದೇವಾಲಯದೊಳಗೆ ನುಗ್ಗಿದ ಕೋಳಿಗಳ ರಹಸ್ಯ!
ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ, ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಾಗ ಅದ್ಭುತ ಸಂಭವಿಸಿತು. ಹರಕೆಯ ಕೋಳಿಗಳು ದೇಗುಲದೊಳಗೆ ನುಗ್ಗಿ, “ಶಿವನೇ ಈ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾನೆ” ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ನೀಡಿದವು ಎಂದು ಹಿರಿಯರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಅಂದಿನಿಂದ ಈ ಪದ್ಧತಿ ಅಖಂಡವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿದಿದೆ.
ಭಕ್ತರ ಮನೋಭಾವ
“ಶಿವನು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಭಕ್ತಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿ” ಎಂದು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಕ್ತರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಹೊರರಾಜ್ಯಗಳಿಂದಲೂ ಭಕ್ತರು ಈ ವಿಶೇಷ ಪ್ರಸಾದ ಸವಿಯಲು ಬರುತ್ತಾರೆ. ಮಠವು ರಾತ್ರಿಯವರೆಗೂ ಊಟವನ್ನು ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ವಿತರಿಸುತ್ತದೆ.
ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕತೆಯ ಸಂಗಮ
ಈ ಆಚರಣೆಯು ಹಳೆಯ ನಂಬಿಕೆಗಳಿಗೆ ಆಧುನಿಕ ಭಕ್ತಿಯನ್ನು ಜೋಡಿಸುತ್ತದೆ. ವಿಜ್ಞಾನದ ಯುಗದಲ್ಲೂ ಸಹಜೀವನದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ಇದರ ವಿಶೇಷತೆ. ರಾಮನಗರದ ಈ ದೇವಾಲಯವು ಶೈವ ಧರ್ಮದ ಬಹುಮುಖತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತದೆ.
