‘ಯುದ್ಧಕಾಂಡ’ ಒಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಷಯವಾದ ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿನ ಮೇಲಿನ ಬಲಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಕೇಂದ್ರವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ಕೋರ್ಟ್ ರೂಮ್ ಡ್ರಾಮಾ. ಬಲಾತ್ಕಾರದ ದೃಶ್ಯಗಳು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಮನಸ್ಸುಗಳಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಠಿಣವೆನಿಸಬಹುದು. ಆದರೆ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕತೆಯ ಸಮ್ಮಿಶ್ರಣದಿಂದ ಈ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಕಟ್ಟಲಾಗಿದೆ.
ಚಿತ್ರದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷಿ ವಕೀಲನ ಕತೆಯಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಕಾಲ ಅವನ ಸಾಹಸ, ಹೋರಾಟ, ಮತ್ತು ತಾಕಲಾಟದ ದೃಶ್ಯಗಳು ಕಾಣಿಸುತ್ತವೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಪ್ರೇಮಕಥೆಯೂ ಸೇರಿಕೊಂಡು, ನಂತರ ಚಿತ್ರದ ನಿಜವಾದ ಕತೆ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆ. ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿನ ಮೇಲಿನ ಬಲಾತ್ಕಾರದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಷಯವನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದು, ನಂತರ ಕತೆ ಒಬ್ಬ ತಾಯಿಯ ಹೋರಾಟದ ಕಡೆಗೆ ತಿರುಗುತ್ತದೆ.
ದ್ವಿತೀಯಾರ್ಧ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಕೋರ್ಟ್‌ರೂಮ್‌ನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಹಾವು-ಏಣಿಯಾಟದಂತಿದೆ. ನಿರ್ದೇಶಕರು ಕತೆಯ ಗುರಿಯನ್ನು ಮೊದಲೇ ಸೂಚಿಸಿದರೂ, ಚಿತ್ರಕತೆಯ ಪ್ರಯಾಣ ಕುತೂಹಲಕರವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವೆಡೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಅನುಕೂಲಕರವೆನಿಸಿದರೂ, ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕುರಿತು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಎತ್ತುವಲ್ಲಿ ಚಿತ್ರ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ. ಚೊಚ್ಚಲ ಚಿತ್ರದಲ್ಲೇ ಇಂತಹ ಸವಾಲಿನ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿರುವ ನಿರ್ದೇಶಕ ಪವನ್ ಭಟ್ ಶ್ಲಾಘನೀಯರು.
ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮೆಲೋಡ್ರಾಮಾಟಿಕ್ ಭಾವ ಇದ್ದರೂ, ಕೋರ್ಟ್ ಕಲಾಪಗಳು ಕುತೂಹಲಕಾರಿಯಾಗಿವೆ. ಅಜಯ್ ರಾವ್ ಉತ್ತಮ ಅಭಿನಯ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಪ್ರಕಾಶ್ ಬೆಳವಾಡಿ ತಮ್ಮ ನಟನೆಯಿಂದ, “ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಇವರನ್ನು ಏಕೆ ಹೆಚ್ಚು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿಲ್ಲ?” ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅರ್ಚನಾ ಜೋಯಿಸ್ ಮತ್ತು ರಾದ್ನಾ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಮುಟ್ಟುವಂತೆ ನಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ಅನಗತ್ಯ ಅಂಶಗಳು ಮತ್ತು ಮೆಲೋಡ್ರಾಮಾಟಿಕ್ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ, ಇದು ಒಂದು ಗಮನಾರ್ಹ ಕೋರ್ಟ್ ರೂಮ್ ಡ್ರಾಮಾ.
