ಭಾರತೀಯರು ತಮ್ಮ ಮನೆ-ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ, ಬ್ಯಾಂಕ್ ಲಾಕರ್‌ಗಳಲ್ಲಿ, ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಸುಮಾರು 25,000 ಟನ್ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವ ದೇಶಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು! ಆದರೆ ವಿಪರ್ಯಾಸ ಏನೆಂದರೆ – ಈ ಎಲ್ಲ ಚಿನ್ನ ಭಾರತದಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೂ, ಚಿನ್ನದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡುವ ಶಕ್ತಿ ಇನ್ನೂ ಲಂಡನ್ ಮತ್ತು ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ನಲ್ಲಿದೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಭಾರತಕ್ಕೆ “ಚಿನ್ನದ ಬೆಲೆ ನಿಗದಿ ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರ” ಸಿಕ್ಕರೆ ಸಾಕು – ಬಂಗಾರದ ಬೆಲೆ ದಿಢೀರನೇ ಇಳಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಜ್ಞರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಯಾಕೆ ಇನ್ನೂ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಈ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ?
- ಭಾರತ ವಾರ್ಷಿಕ 800-900 ಟನ್ ಚಿನ್ನ ಆಮದು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ, ವಿಶ್ವದಲ್ಲೇ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು.
- ಆದರೆ ದೇಶೀಯ ಉತ್ಪಾದನೆ ಕೇವಲ 1-2 ಟನ್ ಮಾತ್ರ! (ಕರ್ನಾಟಕದ ಹತ್ತಿ ಗಣಿಗಳು ಮಾತ್ರ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ).
- ಚಿನ್ನದ ಬೆಲೆಯನ್ನು ಲಂಡನ್‌ನ LBMA ಮತ್ತು ಶಿಕಾಗೋ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತವೆ.
- ಭಾರತೀಯರು ಖರೀದಿಸಿದ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (Gold Banking) ಇನ್ನೂ ಬಲಶಾಲಿಯಾಗಿಲ್ಲ.
ತಜ್ಞರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ:
ವರ್ಲ್ಡ್ ಗೋಲ್ಡ್ ಕೌನ್ಸಿಲ್ ಇಂಡಿಯಾದ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಸಿಇಒ ಸಚಿನ್ ಜೈನ್ ಅವರು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನಡೆದ ರತ್ನ-ಆಭರಣ ಸಮ್ಮೇಳನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆಂದರೆ:
- ಮುಂದಿನ 10-15 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಭಾರತದ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೆಚ್ಚಿದರೆ, ದೇಶದ ಒಟ್ಟು ಚಿನ್ನದ ಅಗತಿಕೆಯ 20% ದೇಶೀಯ ಗಣಿಗಳಿಂದಲೇ ಪೂರೈಕೆಯಾಗಬಹುದು.
- ಇದರಿಂದ “Made in India Gold” ಎಂಬ ಬ್ರ್ಯಾಂಡ್ ಜಾಗತಿಕ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ರೂಪುಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
- ಲಕ್ಷಾಂತರ ಉದ್ಯೋಗ ಸೃಷ್ಟಿ, ವಿದೇಶಿ ಹೂಡಿಕೆ ಹರಿದು ಬರುತ್ತದೆ.
- 2047ರ ವಿಕಸಿತ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನ ಗಣಿಗಾರಿಕೆಯೇ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಲಿದೆ.
ಭಾರತೀಯರು ಚಿನ್ನವನ್ನು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೆ, ಉಳಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಇನ್ನೂ ಅದರ ಬೆಲೆಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಮುಂದಿನ 10-15 ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ದೇಶೀಯ ಗಣಿಗಾರಿಕೆ, ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸರ್ಕಾರಿ ನೀತಿಗಳು ಸರಿಯಾದ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಾಗಿದರೆ, “ಚಿನ್ನದ ರಾಜ” ಲಂಡನ್‌ನಿಂದ ಮುಂಬೈಗೆ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗುವುದು ಖಚಿತ.